Het verhaal van Evi
"Dat ik er zelf niks van gemerkt heb vind ik het ergste," vindt Irma over het gezichtsvermogen van haar dochter, "zelf heb ik ook lenzen, dus een dochter met een bril verbaast me niet. Dat Evi altijd veilig in de buurt van me bleef lopen zag ik meer als karakter van mijn kindje," vertelt Irma over haar dochter, "dat associeerde ik niet met slecht zicht."
Bij haar oogcontrole op het consultatiebureau bleek dat Evi last had van slecht zien En na doorverwijzing constateerde haar orthoptist dat het linkeroog van Evi slecht zag. Zij kreeg met drie en een half jaar een bril aangemeten en er werd occlusietherapie afgesproken: Evi moest de bril dragen én haar betere oog af gaan plakken met een oogpleister.